KROONKENNEL'S

Ik kocht mijn eerste Golden in 1984. In de vele boeken die ik las, leerde ik dat de hond die ik bezat, eigenlijk een jachthond was.

Of althans zou moeten zijn. Dit was de aanvang van een lange en harde weg die ik samen met men hond zocht in de wereld van de werkende retrievers. Er is geen, of nog slechts heel weinig vergelijk mogelijk tussen het retrievergebeuren van destijds en vandaag.

Jachthondentraining werd vroeger in hoofdzaak gedaan op een manier, die voor mij te hard leek voor de honden. Zoekende naar een alternatieve manier om mijn hond af te richten, had ik het geluk John Halstead te leren kennen.

Zijn manier van trainen opende een geheel nieuwe wereld voor mij. Tot op de dag van vandaag beschouw ik hem als " De Peetvader" van de retriever training.

Ik begon dan ook mijn hond te trainen op een voor mij meer geschikte manier. Op de manier die John me toonde en met behulp van de video's die hij gemaakt had. Niettegenstaande mijn hond reeds drie jaar was toen ik hier mee begon, behaalden we later samen nog mooie resultaten op workingstests en veldwedstrijden.

Een paar jaar later slaagde ik er in om  Brinwell Valli tot mijn eerste Golden werkkampioen te maken. Toen Malcolm & Lynn Stringer mij Besstock Dee of Clancallum bezorgden, vond ik echter het soort Golden waar ik lang naar op zoek was geweest.

Dee schopte het tot Internationaal Werkkampioen en won het eerste Belgian Reteriever Championship. De jaren daarna won haar dochter Kroonkennel's Ulrike dit zelfde Championship drie keer op een rij!

Ondertussen wilde ik graag andere mensen de gelegenheid geven om hun hond op dezelfde manier te trainen en betere trainingsmogelijkheden aanbieden. Om dit te bewerkstelligen stichtte ik een onafhankelijke retriever club: "De Gouden Jachthoorn". Ook streefde ik voor veranderingen in het keuren en de bijbehorende reglementen, zodat de wedstrijden een meer open en rechtvaardiger karakter konden krijgen.

Sindsdien is er aangaande dit alles veel verandert in de positieve zin op "het continent". Ik ben blij dat ik mijn deel heb kunnen bijdragen om dit mogelijk te maken. Mijn voornaamste objectief in hondentraining is een training met een minimum gebruik aan fysiek straffen.In het algemeen georiënteerd op het belonen van de hond wanneer hij een gewenst gedrag stelt. Heden te dage blijkt dit echter meer en voor vele eigenaars en trainers anders te zijn...

Ik blijf echter bij mijn overtuiging, dat om een hond tot op een bepaald niveau te krijgen in training of wedstrijden, het gebruik van zware en pijnlijke straffen op geen enkele manier kan gerechtvaardigd worden.
Een zachtere aanpak is natuurlijk alleen mogelijk bij honden met een typisch " retriever karakter". De honden die ik voor mezelf trainde beantwoordden gelukkig aan deze eisen. Ze beloonden mij dan ook ruimschoots voor de tijd en energie dat ik in hen investeerde, waarvoor ik hen tot op heden zeer dankbaar ben.